We zijn ervan overtuigd dat er heel veel ideeën zitten bij de inwoners, goede ideeën, die
nu niet tot bij ons komen. We hopen dat we die boven water krijgen.

 
Gino Depauw - Wethouder
Joyce Timmermans  - Beleidsmedewerker Kunt & Cultuur 
Stefan Fassaert - Beleidsmedewerker Duurzaamheid  
Suzanne Claessens - Medewerker Samenleving 
Nanne op ’t Ende - interviewer 

Suzanne: De Tour Inulst is ontstaan vanuit de woonzorgvisie, die gericht is op passende
huisvesting en zorg voor ouderen. We hebben al een groot personeelstekort in de ouderenzorg,
maar door de vergrijzing wordt het echt een enorme opgave. Er is straks nog één verpleeghuis
over, wat betekent dat ouderen zo lang mogelijk thuis moeten blijven wonen. Maar ze wonen
verspreid over vijftien kernen en het buitengebied: die reisafstanden zijn voor de thuiszorg
niet meer te behappen. We zullen de zorg dus moeten concentreren in een aantal gebieden,
bijvoorbeeld in levensloopbestendige wijken. Maar wat betekent dat? Daarover zijn we gaan
nadenken met mensen van verschillende afdelingen, omdat de leefomgeving aan zoveel
verschillende beleidsterreinen raakt, zoals de omgevingsvisie; duurzaamheid;
accommodatiebeleid; gezondheid; en ouderenzorg. Hoe kunnen we vanuit al die
gemeentelijke taken de leefomgeving zo inrichten dat mensen zo lang mogelijk prettig in hun
eigen omgeving blijven wonen? Daarbij speelt het idee van positieve gezondheid een grote
rol. Het gaat ervan uit dat mensen zoveel mogelijk zelf de regie houden, zodat ze zich gezond
voelen, ook al hebben ze misschien een beperking. Vanuit die invalshoek kijken we naar de
leefomgeving en gaan we tijdens Tour Inulst met inwoners in gesprek: wat vind jij belangrijk,
waar word je gelukkig van? En hoe kunnen wij dat als gemeente ondersteunen? 
 
Nanne: Hoe hangt de woonzorgvisie samen met duurzaamheid bijvoorbeeld? 

Stefan: Ouderen zijn moeilijker mee te nemen in de duurzaamheidsopgave. Ze denken al snel:
het zal mijn tijd wel duren. In 2050 moeten alle woningen aardgasvrij zijn, maar hoe bereiken
we dat? Waterstof en biogas zijn waarschijnlijk beperkt beschikbaar, en met die uitgestrekte
gebieden hier zijn warmtenetten vrijwel onbetaalbaar. Dan blijft all electric over. Daarvoor
moet je goed geïsoleerde woningen hebben – en daar hebben we nog een slag te slaan. Er zijn
wel subsidies om mensen te stimuleren om hun woning te isoleren, maar ouderen zien op
tegen de rompslomp. Ze zijn afhankelijk van anderen om hun zolder leeg te halen
bijvoorbeeld, en laten het dan maar zitten. 
 
Suzanne: Binnenkort gaat er een Zeeuwse campagne van start, Praat Samen Over Morgen,
die is bedoeld om 60-plussers eens na te laten denken over hun oudere dag. Je hoopt dat ze
ook gaan denken aan verduurzaming of verhuizen. Maar dan moeten we ze wel iets te bieden
hebben, zoals een goede regeling om het huis toekomstbestendig te maken. Of een fijn
duurzaam huis waar alles al geregeld is. Als we dat perspectief kunnen bieden, denk ik dat we
mensen wel over de streep krijgen. 

 
Nanne: Tour Inulst is gericht op de leefomgeving, maar zorg voor elkaar gaat ook om de
sociale interactie…  

Suzanne: Daar is Hulst Voor Elkaar continu mee bezig, onze uitvoeringsorganisatie voor het
sociaal domein. Zij adviseren en ondersteunen de inwoners van Hulst op het gebeid van
welzijn, zorg, bewegen en opvoeden. De welzijnstak organiseert echt ontzettend veel
activiteiten om mensen te verbinden. Ze hebben bijvoorbeeld een Lief en Leed Straatje, waar
een straat een klein budget kan aanvragen om een gouden bruidspaar een bloemetje te geven
of een zieke buurtgenot een fruitmand te geven, ik zeg maar iets; gewoon om wat meer
aandacht te hebben voor elkaar. Ze organiseren eetavonden, kookclubs voor kinderen,
sportactiviteiten, uitstapjes dansavonden, samen tuinieren, je kunt het zo gek niet bedenken.  
 
Nanne: Zijn er ook initiatieven van de mensen zelf, om meer naar elkaar om te kijken? 

Suzanne: Ja, in het ene dorp meer dan in het andere natuurlijk, maar je hebt heel actieve
dorpen. Ossenisse bijvoorbeeld: dat is heel klein, er is geen enkele voorziening, maar mensen
gaan er bewust wonen omdat het een hechte gemeenschap is. Ze halen boodschappen voor
elkaar, ze organiseren samen dingen, ze kennen elkaar, houden elkaars huizen in de gaten. De
sociale samenhang is daar heel groot. 

Stefan: Een aantal dorpsbewoners van Ossenisse zijn ook her en der het land in geweest om te
kijken hoe ze hun dorp aardgasvrij kunnen maken. Ik heb er wel eens een praatje gehouden,
maar zij zijn zelf naar het waterstofnet rondom Rotterdam gaan kijken, en bij een biomassa-
of mestvergisterfabriek. Ze hebben zelf overal informatie verzameld, ze hebben zelf de
bijeenkomst georganiseerd in het dorpshuis om de ideeën voor te leggen aan de andere
inwoners – en daarover zijn ze in gesprek met de gemeente. 

Suzanne: Dat soort dingen kun je als gemeente niet afdwingen, of zelfs maar stimuleren, maar
het is belangrijk is dat wij er oog voor hebben, dat we open staan voor initiatieven en dat we
ze koesteren.

 
Joyce: Ik heb een mooi voorbeeld van de muziekverenigingen. De leden werden steeds ouder,
dus ze zochten dringend nieuwe aanwas. Maar voordat een kind een instrument heeft leren
spelen, ben je zoveel jaar verder. Daarom hebben de verenigingen zich georganiseerd om deel
te nemen aan Nieuw Talent Orkest. Dat is een van oorsprong Fries programma om nieuwe
leden enthousiast te krijgen om samen muziek te maken. Het is gericht op mensen die vroeger
een instrument hebben gespeeld of van een feestje houden en misschien wel muzikaal zijn –
daarvan zijn er in Hulst genoeg. Het orkest komt tien keer per jaar samen en ook als je niet
veel kan, ben je welkom. Om deelnemers te werven hebben de muziekverenigingen personal
targeting ingezet, zeg maar roddelen voor gevorderden. Per vereniging hebben ze gepraat
over dorpsgenoten: “Wie ken jij die vroeger wel eens muziek heeft gespeeld? Wie weet hoe
het nu gaat met die mensen? Is de man ziek? Dan heeft ze geen tijd. Is ze druk met de
kleinkinderen, is ze aan het mantelzorgen?” Daar komt een namenlijst uit. “En wie komt deze
mensen wel eens tegen? Zie jij Saskia regelmatig in de supermarkt? Dan ga jij haar vragen of
ze niet mee wil doen aan het Nieuw Talent Orkest.” Het initiatief is een groot succes, er
komen vijftig, zestig mensen naar zo’n zondagochtend. En wat heeft de gemeente gedaan?
Wij gaan een keer kijken, we blijven op de hoogte, en we hebben subsidie gegeven zodat ze
het programma konden inkopen.  

Gino: Op gebied van duurzaamheid heb je bijvoorbeeld Energiebank Hulst, een groep
vrijwilligers die zich hebben laten trainen tot energiecoach. Ze gaan langs bij mensen die in

een slecht geïsoleerd huis wonen en zelf niet de middelen hebben om het te isoleren. Die
geven ze advies hoe ze energie kunnen besparen. Radiatorfolie, de gloeilamp vervangen door
een ledlamp. Kleine dingen die tientallen euro’s per maand kunnen schelen. De gemeente
verschaft de producten en we hebben ook de cursussen betaald, maar de vrijwilligers
organiseren zichzelf, en dat gaat heel goed. Soms gaan ze zelfs over op wijkaanpak. Zo heeft
de Energiebank samen met de Praktijkschool Hulst een actie gehouden voor buisisolatie in
Den Dullaert, waar ze zo’n 8.000 strekkende meter buisisolatie aan huis hebben gebracht en
geïnstalleerd bij mensen die dat zelf niet konden. De leerlingen van de praktijkschool hadden
ook een hartstikke leuke dag. Ze leerden over isolatie en deden meteen iets voor de
gemeenschap. 
 
Nanne: Zulke initiatieven maken me nieuwsgierig naar de uitkomsten van Tour Inulst! 
Suzanne: We zijn ervan overtuigd dat er heel veel ideeën zitten bij de inwoners, goede ideeën,
die nu niet tot bij ons komen. We hopen dat we die boven water krijgen.